دفتري بود....

‎دفتری بود كه گاهی من و تو
‎می نوشتیم در آن
‎از غم و شادی و رویاهامان
‎از گلایه هایی كه ز دنیا داشتیم
‎من نوشتم از تو:
‎كه اگر با تو قرارم باشد
‎تا ابد خواب به چشم من بی خواب نخواهد آمد
‎كه اگر دل به دلم بسپاری
‎و اگر همسفر من گردی
‎من تو را خواهم برد تا فراسوی خیال
‎تا بدانجا كه تو باشی و من و عشق و خدا!!!
‎تو نوشتی از من:
‎من كه تنها بودم با تو شاعر گشتم
‎با تو گریه كردم
‎با تو خندیدم و رفتم تا عشق
‎نازنیم ای یار
‎من نوشتم هر بار
‎با تو خوشبخترین انسانم…
‎ولی افسوس
‎مدتی هست كه دیگر نه قلم دست تو مانده است و نه من!!!

گل مر يم...