خوش‌ به‌حالِ غنچه‌های نیمه‌باز

خرم آن‌کس که نداند غم عالم چه بوَد
غم دنیا نشناسد، نه که خود غم چه بوَد
ناگهان بندی زنجیر نگاری شده‌ام
حال دانم سبب خلقت آدم چه بود
گفت واعظ همه اوصاف جهنم، زاهد!
باش در مجلس او، بین که جهنم چه بود
تیر بر دل بزد و مانده بجا پیکانش
آه، دانم سبب آه دمادم چه بود

خوش آمـدی

به کلبـــــه ام از راه دور ای آشــــنـــــا خوش آمـدی

چـون بــوی گل به هم ره باد صبــــــا خوش آمــدی

اکنـــون که پر گیاه و گل شهر و ده و صحـــرا بود

ای آهو صحـــــــرا توام به شهر ما خوش آمـــــــدی

تو مایـــه نــــــوازش صدهــــــا دل شکستـــــــــه ای

ای خوش خبر به سوی دل شکسته ها خوش آمدی

بــــر لـــــــــوح خاطـــــــــر نقــــــش طــــــــرب زن

چـــــــون روزگــار انــدوه و محنـــت دیگـر گذشته

منــعـــــم نکـــــــن از ایــــــن عشـــــــق ســـــــــوزان

تا کی دو رنگی دیگر مــرا آب از سر گذشتــــــــه

♫♫♫

اندر دل من مها دل‌افروز توئی
یاران هستند لیک دلسوز توئی

شادند جهانیان به نوروز و به عید
عید من و نوروز من امروز توئی

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک،

فریدون مشیری